Międzynarodowy Tydzień Mediacji
Od 15 do 19 października trwa Tydzień Mediacji, a 18 października jest Międzynarodowym Dniem Mediacji. Ogólnopolska inicjatywa ma na celu upowszechnienie idei mediacji, jako narzędzia rozwiązywania konfliktów na gruncie karnym. W działania włączyli się również zawierciańscy policjanci.
Mediacja, to próba doprowadzenia do ugodowego, satysfakcjonującego strony rozwiązania sporu na drodze dobrowolnych negocjacji prowadzonych przy udziale neutralnego i bezstronnego mediatora. Wspiera on przebieg negocjacji, łagodzi powstające napięcia i pomaga w dojściu do porozumienia. Każdy z obywateli ma do niej prawo. W większości krajów na świecie jest ona powszechnie uznawaną i stosowaną metodą rozwiązywania sporów.
Międzynarodowy Tydzień i Dzień Mediacji jest inicjatywą cykliczną, organizowaną przez środowiska prawnicze co roku. Organizatorzy chcą w ten sposób uświadomić stronom uczestniczącym w sporze, że mają prawo do mediacji zanim jeszcze sprawę przejmie sąd
Zawierciańscy policjanci, aktywnie włączają się w działania promujące mediację, jako skuteczną metodę rozwiązywania sporów. Przez cały najbliższy tydzień w naszej komendzie będą dyżurować policjanci, którzy wszystkim zainteresowanym udzielą porad oraz niezbędnych informacji. Zainteresowani mogą zgłaszać się do Komendy Powiatowej Policji w Zawierciu przy ul. Kasprowicza 9, w godz. 8.30 do 15.00.
Postępowanie mediacyjne w sprawach karnych
Postępowanie mediacyjne daje stronom możliwość współdecydowania w swojej sprawie. Pozwala poznać i zrozumieć stanowisko drugiej strony. Ułatwia wzajemne relacje między pokrzywdzonym a sprawcą przestępstwa po popełnieniu przestępstwa i umożliwia wspólne funkcjonowanie w społeczeństwie bez poczucia krzywdy czy zagrożenia.
Pozytywnymi aspektami w procesie mediacji jest wypracowanie przez strony przy udziale mediatora satysfakcjonującej ugody, a przede wszystkim uzyskanie szybkiego naprawienia szkody i zadośćuczynienia dla pokrzywdzonego za doznaną krzywdę od sprawcy przestępstwa z pominięciem prowadzenia postępowania egzekucyjnego.
Dlaczego mediacja?
Postępowanie mediacyjne jest alternatywnym, pozasądowym sposobem rozwiązywania konfliktów pomiędzy ludźmi. Mediator, jako bezstronna i neutralna osoba, profesjonalnie przygotowana do pełnienia swej roli, wspomaga i ułatwia komunikację między stronami pozostającymi w konflikcie lub sporze. Pomaga też wybrać najlepsze, wypracowane i zaakceptowane przez obie strony rozwiązanie.
Nieformalność i szybkość postępowania
Proces mediacji daje stronom możliwość szybkiego zakończenia sporu, bez konieczności udziału w długim i stresującym postępowaniu sądowym.
Niższe koszty
Postępowanie mediacyjne to niższe koszty w porównaniu do tych, jakie ponosimy w ramach postępowania procesowego (opłaty sądowe, koszt zastępstwa procesowego, nieobecność w pracy w czasie rozprawy itp.). To również mniejsze koszty emocjonalne i oszczędność czasu.
Wyłączny wpływ stron na rozstrzygnięcie sporu
W postępowaniu mediacyjnym strony decydują o sposobie rozstrzygnięcia swojego konfliktu. Zadaniem mediatora jest ułatwianie komunikacji pomiędzy nimi. Pozostaje on neutralny w stosunku do przedmiotu sporu, nie sugeruje rozwiązań, nie ocenia, nie staje po żadnej ze stron.
Obustronna satysfakcja z rozwiązania sporu
W odróżnieniu od innych sposobów rozwiązywania konfliktów, mediacja bazuje na przekonaniu, że możliwe jest doprowadzenie do wzajemnej wygranej, czyli do zaspokojenia istotnych dla obu stron potrzeb i interesów. Wspólna, dobrowolna praca nad osiągnięciem porozumienia, wzbudza w nich poczucie odpowiedzialności za wypracowane rozwiązanie i zwiększa jego skuteczność.
Zapewnienie dyskrecji w procesie mediacyjnym
Postępowanie mediacyjne odbywa się na neutralnym gruncie, bez udziału osób trzecich (sędzia, ławnicy, adwokaci, świadkowie, biegli itp.), w przeciwieństwie do procesów sądowych. Bezstronny i neutralny mediator gwarantuje zachowanie poufności. W sporach rodzinnych, sąsiedzkich, czy pracowniczych cenna jest możliwość spokojnej rozmowy w kameralnym gronie, bezpośrednio zainteresowanych, co zwiększa jej komfort. Strony mają pewność, że fakt uczestniczenia w postępowaniu mediacyjnym, jego przebieg i wynik nie przedostanie się do osób postronnych. Jest to istotne tym bardziej, gdy ludzie cały czas pozostają w tym samym środowisku. Dyskrecja w rozwiązaniu problemu stanowi istotną wartość także dla przedsiębiorców przypadku konfliktu gospodarczego, z uwagi na zachowanie tajemnicy handlowej oraz wizerunek firmy.
Postępowanie mediacyjne w sprawach karnych regulują przepisy:
1. Kodeksu postępowania karnego w art. 23 a, 40-42, 107, 492-494, 619 §2;
2. Kodeksu karnego w art. 53, 59a, 66
3. Kodeksu wykroczeń w art. 45
4. Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 07.05.2015 r. w sprawie postępowania mediacyjnego w sprawach karnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 716).
Postępowanie mediacyjne jest dobrowolne. Sąd lub referendarz sądowy, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator lub inny organ prowadzący to postępowanie, może z inicjatywy lub za zgodą oskarżonego i pokrzywdzonego skierować sprawę do instytucji lub osoby do tego uprawnionej w celu przeprowadzenia postępowania mediacyjnego między pokrzywdzonym i oskarżonym, o czym się ich poucza, informując o celach i zasadach postępowania mediacyjnego, w tym o treści art. 178a. (art. 23a § 1 kpk).
W przypadku niewyrażenia zgody na rozpoczęcie lub kontynuowanie mediacji przez którąś ze stron postępowania, mediacja zostaje przerwana.
Postępowanie mediacyjne prowadzi się w sposób bezstronny i poufny (art. 23a § 7 kpk). Uzyskane w jego trakcie informacje nie mogą być wykorzystywane ani przez mediatora, ani na użytek dalszego postępowania karnego.
Sąd lub referendarz sądowy, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator lub inny organ prowadzący to postępowanie, w postanowieniu o skierowaniu sprawy do mediacji powołuje do przeprowadzenia postępowania mediacyjnego instytucję lub osobę do tego uprawnioną spośród osób wpisanych do wykazu, prowadzonego w sądzie okręgowym w oparciu o przepisy Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 07.05.2015 r. w sprawie postępowania mediacyjnego w sprawach karnych (Dz.U. 2015 r, póz. 716). W wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych potrzebą skutecznego przeprowadzenia postępowania mediacyjnego, można powołać do przeprowadzenia postępowania mediacyjnego w konkretnej sprawie instytucję albo osobę spoza wykazu zgłaszającą taką gotowość, jeżeli spełnia warunki, o których mowa w § 3 pkt 1–3 lub § 4 pkt 1–7 powyższego Rozporządzenia.
Postępowanie mediacyjne nie powinno trwać dłużej niż miesiąc, a jego okresu nie wlicza się do czasu trwania postępowania przygotowawczego. (art. 23a § 2 kpk).
Po przeprowadzeniu postępowania mediacyjnego mediator sporządza sprawozdanie z jego wyników. Sprawozdanie wraz z ewentualną zawartą przez strony ugodą, mediator przedstawia organowi, który skierował sprawę do postępowania mediacyjnego. Sprawozdanie nie zawiera treści wypowiadanych przez strony podczas postępowania mediacyjnego, a jedynie:
1) sygnaturę sprawy;
2) imię i nazwisko mediatora lub nazwę instytucji powołanej do przeprowadzenia postępowania mediacyjnego;
3) informację o wynikach postępowania mediacyjnego (czy zawarto ugodę, czy też do zawarcia ugody nie doszło);
4) podpis mediatora.
Art. 107. § 1. Sąd lub referendarz sądowy nadaje na żądanie osoby uprawnionej klauzulę wykonalności orzeczeniu podlegającemu wykonaniu w drodze egzekucji.
§ 2. Orzeczenia nakładające obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz nawiązkę orzeczoną na rzecz pokrzywdzonego uważa się za orzeczenia co do roszczeń majątkowych, jeżeli nadają się do egzekucji w myśl przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.
§ 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do obowiązku wynikającego z ugody zawartej przed sądem lub referendarzem sądowym, a także ugody zawartej w postępowaniu mediacyjnym.
§ 4. Sąd lub referendarz sądowy odmawia nadania klauzuli wykonalności ugodzie zawartej przed mediatorem, w całości lub w części, jeżeli ugoda jest sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.
Ugoda mediacyjna zawarta w sprawie z oskarżenia publicznego jest dokumentem zawierającym zgodne deklaracje stron, co do sposobu zakończenia sprawy. Nie ma ona mocy prawnej, stąd też w sprawie takiej musi zostać wydany wyrok. Treść ugody mediacyjnej sąd bierze jednak pod uwagę przy rozstrzygnięciu sprawy karnej, co może skutkować dla sprawcy:
nadzwyczajnym złagodzeniem kary (art. 60 § 2 pkt 1 kk);
odstąpieniem od wymierzenia kary, a nawet od obligatoryjnego orzeczenia środka karnego we wszystkich wskazanych w ustawie przypadkach;
uwzględnieniem wniosku oskarżonego o dobrowolne poddanie się karze (art. 387 kpk);
uznaniem faktu zawarcia ugody jako okoliczności łagodzącej przy wymiarze kary.
W sprawie z oskarżenia prywatnego zawarcie ugody w postępowaniu mediacyjnym skutkuje umorzeniem postępowania karnego. W toku posiedzenia pojednawczego lub w wyniku mediacji dopuszczalne jest pojednanie się obejmujące również inne sprawy z oskarżenia prywatnego, toczące się pomiędzy tymi samymi stronami. Równocześnie z pojednaniem strony mogą zawrzeć ugodę, której przedmiotem mogą być również roszczenia pozostające w związku z oskarżeniem. (art. 492 - 494 kpk).
Koszty postępowania mediacyjnego nie obciążają w żadnym zakresie stron postępowania. Ponosi je Skarb Państwa, (art. 619 § 2 kpk).
